Για τη Βασιλεία, τη δική μου μανούλα

«Μαμά», μια σπουδαία λέξη της οποίας τη σημασία για μένα δύσκολα μπορώ να περιγράψω με λόγια. Δύσκολο έργο να χωρέσω σε λίγες μόνο γραμμές όσα σημαίνει για μένα η μαμά μου.

Τι να πρωτοπώ για τον άνθρωπο αυτό που φρόντισε και φροντίζει ακόμη να κάνει τη ζωή μου να αξίζει! Έκλεισα τα μάτια μου, έγειρα στην καρέκλα του δωματίου μου κι έφερα στο μυαλό μου την μανούλα μου. Δεν ήταν και τόσο δύσκολο, αφού η σκέψη της είναι φυτεμένη μόνιμα στο μυαλό μου. Αν υπάρχει μια φράση που θυμάμαι από εκείνη είναι «Μην ανησυχείς για τίποτα, όπου κι αν βρίσκεσαι θα είμαι πάντα κοντά σου». Αν υπάρχει μια αίσθηση, αυτή είναι το σφιχτό κράτημα του χεριού της και αν υπάρχει μια εικόνα, είναι το ζεστό διαπεραστικό της βλέμμα που μοιάζει να διαβάζει τη σκέψη μου, πριν ακόμα χρειαστεί να μιλήσω.

Είμαι 19 χρονών και όμως υπάρχουν μέρες που έχω την καθημερινή ανάγκη να τρέχω στην αγκαλιά της. Ξέρει πάντα τι πρέπει να μου πει για να νιώσω καλύτερα, ακόμα κι αν προσπαθώ να κρύψω τι είναι αυτό που αλήθεια με βασανίζει και κάνει την ψυχή μου να πονά. Υπάρχουν μέρες που αισθάνομαι ότι κανείς δεν με βλέπει, δεν με ακούει, που νιώθω ότι δεν κάνω τίποτα σωστά κι εκείνη σε κάθε τέτοια δύσκολη μου στιγμή είναι η μόνη που όχι μόνο που θα μου ανοίξει την αγκαλιά της για εμένα αλλά θα ακούσει και με προσοχή κάθε μου λέξη. Θα μου πει αυτό που έχω ανάγκη να ακούσω καθησυχάζοντας με να μην ανησυχώ, αφού εκείνη είναι πάντα εδώ. Είναι ο μοναδικός άνθρωπος που θα νιώσει απόλυτα αυτό που νιώθω: τη λύπη μου, την αγωνία μου, τον ενθουσιασμό μου, ενώ πολλές φορές, όταν δεν είμαι καλά, χάνει τον ύπνο της για μένα και όταν είμαι πραγματικά ευτυχισμένη πετάει από τη χαρά της.

Η ενθάρρυνσή της με βοήθησε να γίνω αυτό που είμαι σήμερα, αν και υπάρχουν στιγμές που περνάει από το μυαλό μου ότι θα έρθει κάποια δυσάρεστη μέρα που δεν θα είναι πλέον δίπλα μου, δεν θα μου κρατάει το χέρι και δεν θα με κοιτάζει με τα γλυκά μελιά της μάτια και αυτό με κάνει να νιώθω ένα μεγάλο κενό .

Πώς θα είναι η ζωή μου χωρίς εκείνη; Ένα ερώτημα που απασχολεί συνεχώς την καθημερινότητά μου χωρίς να με επηρεάζει από το να ζω κοντά της μοναδικές στιγμές. Ένα «ευχαριστώ» δεν μπορεί να εκφράσει την ευγνωμοσύνη που της έχω και δεν μπορεί, αν συγκριθεί με τις θυσίες που έχει κάνει για μένα για να είμαι καλά, με τον αγώνα που έδωσε και δίνει για να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος καθημερινά, να με υπερασπίζεται, να με φροντίζει και να με προστατεύει για να μην μου λείψει απολύτως τίποτα. Μου έμαθε να κοιμάμαι χωρίς φόβους , εφιάλτες και χωρίς το αν ή το μήπως. Αν δεν είχα αυτή τη μαμά δεν θα μάθαινα πώς είναι να αγαπάς χωρίς αντάλλαγμα. Αν και είναι χιλιοειπωμένο αυτό, είναι η μεγαλύτερη αλήθεια του κόσμου.

Την αγαπώ, όχι απλά γιατί έτυχε να την νιώθω ως μαμά μου, αλλά γιατί αυτό το κέρδισε με το σπαθί της δικής της ψυχής. Αυτή είναι, λοιπόν, η δική μου μανούλα.

#μαθητές #Επικαιρότητα #Κοινωνία