Τα δικά μου… Χριστούγεννα

'Εχει ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση. Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και νιώθω πλήρη ευτυχία

για το γεγονός αυτό. Συνειδητοποιώ ότι έρχονται οι γιορτές, όταν ακούω το πρώτο χριστουγεννιάτικο τραγούδι στο ραδιόφωνο, όταν βλέπω την πρώτη χριστουγεννιάτικη διαφήμιση στην τηλεόραση και μόλις κάνω μια βόλτα στην αγορά. Πολλά καταστήματα έχουν μπει ήδη σε χριστουγεννιάτικη διάθεση. Άρχισαν να στολίζουν τις βιτρίνες τους με χριστουγεννιάτικη διάθεση, για να προσελκύσουν τον κόσμο. Συχνά ακούω ότι τα Χριστούγεννα έχουν γίνει μια εμπορική γιορτή αγνοώντας το πραγματικό νόημα των ημερών. Δυστυχώς πάντα υπάρχουν κάποιοι που εστιάζουν μόνο στο αρνητικό κομμάτι όλων των καταστάσεων και έτσι και τα Χριστούγεννα στα μάτια τους φαίνονται ως κάτι άσχημο. Ας πατήσουμε «σίγαση» στις αρνητικές φωνές των Χριστουγέννων και ας κάνουμε μια μεγάλη προσπάθεια να ασχοληθούμε μόνο με τα θετικά.

Τι είναι όμως αυτό που κάνει αυτή τη συγκεκριμένη γιορτή του χρόνου τόσο σημαντική; Σίγουρα είναι η ίδια η εποχή. Όλοι έχουμε συνδυάσει τα Χριστούγεννα με κρύο και χιόνι και για το λόγο αυτό έχουμε την ανάγκη να νιώσουμε ζεστά συναισθήματα από αληθινούς ανθρώπους που βρίσκονται απέναντι μας περισσότερο από τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου. Μαζεμένοι όλοι στο σπίτι, στολίζουμε το δέντρο, φτιάχνουμε τα γλυκά των εορτών και ανυπομονούμε να γευτούμε τις παραδοσιακές γεύσεις στη θαλπωρή του σπιτιού με αγαπημένους ανθρώπους. Όμως όλα αυτά δεν είναι αυτονόητα για όλους τους ανθρώπους και κυρίως για εκείνους που τους πιάνει μελαγχολία απέναντι σε όλα αυτά τα θετικά στοιχεία. Τα Χριστούγεννα μπορούν να θεωρηθούν ως μέρες ακραίων συναισθημάτων. Από τη μία πλευρά υπάρχει η γιορτινή ατμόσφαιρα με φώτα, στολίδια και μουσικές, και από την άλλη πλευρά το κενό μεγαλώνει μέσα τους, γιατί κάτι τους λείπει. Το κλίμα των Χριστουγέννων μοιάζει σχεδόν παραμυθένιο, με ξωτικά, μάγους, αγγέλους, δώρα και το φωτεινό αστέρι εκεί ψηλά να μας μαγεύει με τη λάμψη του και να μας καλεί να το ακολουθήσουμε. Υπάρχουν όμως άνθρωποι που υποφέρουν αυτές τις μέρες μακριά από τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Είναι εκείνοι οι μοναχικοί άνθρωποι όχι από επιλογή δική τους, αλλά γιατί έτσι το όρισε η ζωή να περνούν μόνοι τους όλες τις μέρες του χρόνου, ακόμη και τα Χριστούγεννα. Αυτό που δεν μπορούμε όμως να ξεχνούμε είναι ότι τα Χριστούγεννα είναι η γιορτή των μικρών και των μεγάλων και όλοι έχουμε ανάγκη από ανθρώπους πoυ βρίσκονται δίπλα μας, να νιώσουμε έντονα ότι μας νοιάζονται και μας αγαπούν. Όλοι θέλουμε να αγγίζουμε για ελάχιστο χρόνο τη μαγεία της παιδικής αθωότητας αυτών των ημερών και να χαθούμε σε έναν μαγικό κόσμο. Όλοι θέλουμε να πιστέψουμε ότι υπάρχει ένας καλός άνθρωπος που θα ακούσει τη μελωδία της δικής μας ψυχής και θα μπορέσει να πραγματοποιήσει μία από τις επιθυμίες μας. Τα Χριστούγεννα μπορεί να έχουν χάσει το νόημά τους, αλλά είναι στο δικό μας χέρι να τα ανακαλύψουμε μόνοι μας από την αρχή. Ας περάσουμε χρόνο με τους δικούς μας αγαπημένους ανθρώπους που δεν είναι τόσο τυχεροί, όπως εμείς. Ας δείξουμε την αγάπη μας με πράξεις αγάπης. Ας πιστέψουμε στα όμορφα πράγματα και ας ταξιδέψουμε λίγο σε αυτό το μαγικό ταξίδι. Ας αφήσουμε το μήνυμα της αγάπης να αγγίξει τις καρδιές μας και να ζεστάνει την ψυχή μας με καλοσύνη, γαλήνη και χαρά. Ας αφήσουμε το φως του αστεριού να μας οδηγήσει σε έναν καλύτερο κόσμο με υγεία ευημερία και αγάπη.

Σκιτσογράφος: Λαμπρίδου Ιωάννα

#Επικαιρότητα #Χριστούγεννα